طب سوزنی عجیبی ست مرور خاطراتت تمام سوزن ها یکجا در قلب آدم فرو می رود !

تو خیسِ بارانی اما من مثل اتاق زیر شیروانی پُر از خاطره بارانم …

درد من تویی درد دنیا که غمی نیست من ازت خاطره دارم خاطره درد کمی نیست

زندگی دفتری از خاطره هاست! یک نفر در دل شب یک نفر در دل خاک یک نفر همدم خوشبختی هاست! یک نفر همسفر سختی ها! چشم تا باز کنیم عمرمان می گذرد! اما همه همسفر و رهگذریم! انچه باقیست فقط خوبی هاست

آرام می آیم همانجای همیشگی سر همان ساعت همیشگی با همان شوق که می شناسیش با خودم حرف می زنم، برای خودم خاطره تعریف می کنم و بی صدا مثل همیشه می روم بی آنکه تو آمده باشی

ما خاطره ها را می سازیم و خاطره ها ما را ویران می کنند …

هر دوی ما یک نفر را تنها گذاشتیم اول تو مرا و سپس من خودم را …

وقتى حالت خوب نیست خاطره ها زودتر از همه میان عیادتت …

همه غم منی تو غم دنیا که غمی نیست من ازت خاطره دارم خاطره درد کمی نیست !

تمنا دارم از آسمان که اگر حتی قطره ای خوشبختی بارید بر روی گونه تو باشد.

تو نیستی خاطراتت ضعیف گیر آورده اند . . .